Mijn fragmenten

donderdag, februari 09, 2006

Bescherming/kostbaar

Soms kwam er zoveel kwaad op me af, dat het enige dat me dan nog restte was: het kind, dat zo kostbaar was en is, beschermen tegen het kwaad. Beschermen met een kapot gebeukt lijf. Beschermen tegen de boze in de gedaante van zwarte figuren. Dan zag ik het Licht mee lijden (paars geschilderd), het Licht dat me dan middels de regenboog liet zien: God is er, en Hij blijft. Dat heeft Hij beloofd: Ik zal er zijn!

Een gevangene

Zo voelde het ook vaak. Een gevangene! Een gevangene van het verleden, als kind, als meisje, als vrouw. Een gevangene van het leven. Dan stond ik uren, dagen, weken alleen maar uit te kijken, vanuit die gevangenis, naar het Licht. Dat eindeloos ver leek.Uitkijkend naar de bevrijding van verpletterende schuldgevoelens.