Mijn fragmenten

maandag, mei 15, 2006

Onveilig

Onveilig, zo heb ik me een leven lang gevoeld. Gevangen in een glazen kooi, tot stikkens toe benauwd. Door al die hanen om me heen.

Ontkend

Doof, stom en blind, voor wat het diepst zat... Het mocht en kon niet gezegd, gezien, gehoord worden.

Chaos en leegte rondom

Wat overbleef was: chaos en leegte. Zo leeg als een strand op een winternacht, als een uitgebrand huis. Verder van het leven af dan ik kan zeggen.

Verlangen/ Opstand

Het riep verlangen en opstand in me op.
Verlangen naar het Licht, naar licht en opstand tegen de regenboog, de boog van Gods beloften.

Vakantie 2001

Alles gezien, alles geroken, alles gehoord, maar er niet bij kunnen komen. Het licht, het goede leven is te ver weg om uit het donker te kunnen komen. Het donker waarin ik me zo alleen sta.

Top zwaar

Zo voelde ik me vaak. En soms nog. Aan de ene kant de 'leegte' van het verleden, aan de andere kant de 'volheid' van het nu.