Radar

Buiten Gods radar gevallen. Onzichtbaar voor God. Erger kan het niet.

Een Zwart gat

Steeds weer, als de boosheid, de woede zich aandient, is er ook dat zwarte gat, waarin ik dan dreig te verdwijnen.

Gebroken kern

Mijn kern - God - is gebroken.
Wat overblijft is chaos en pijn.

Vuurbloem

Woede, verdriet, pijn in volle bloei. Te heftig om naar te durven kijken.

Vulkaan

En 's nachts zijn er de dromen. Dromen die geen rust gunnen, en die woede in me oproepen.
Woede waar ik tegelijkertijd zo bang voor ben. Bang dat het over mezelf heen zal komen, als het vuur, de lava en de as van een vulkaan, alles verpletterend. Mij verpletterend.

Gevangen

Opgesloten, een gevangene, in een huis zonder dak, een huis met dicht getimmerde ramen en deuren. Er is geen uitweg meer naar buiten. Opgesloten, gevangen in een huis dat midden in de woestijn staat, en de lucht is alleen maar dreigend en donker.

Verbroken

Het verbond met mij gesloten is verbroken. Onbereikbaar geworden. De belofte is niet waar!! Zo voelt het.

De kloof

Er is een, niet te overbruggen, kloof gekomen tussen God en mij. Het voelt als de kreet van Maria: ze hebben mijn Heer weggenomen. Alleen het kind in me durft er nog woedend om te zijn.

Afgesneden

Onbereikbaar geworden voor het goede, het mooie, de troost van God, door het donker en het vuur dat er is tussen hemel en aarde. Hemel en aarde raken elkaar niet meer.

Behelpen

En dan is er weer even stilte. Het is niet anders, zo voelt het dan. Zolang er nog geen Nieuwe Hemel en Nieuwe Aarde is, zullen we ons moeten behelpen met 'Bomen der Gerechtigheid'.

Woedend

EEn razende woede op alles en iedereen. Het golft door m'n hele lijf, maar kan er niet uit. Al m'n vel doet er zeer van!

En toch...

En toch... Midden in de chaos die rondom me is, moet ik en blijf ik me vasthouden aan: 'het Vogeltje' - de Geest, en aan Christus, temidden van een wereld vol chaos, en pijn.

Psalm 13

Hoe lang nog Here?

Het staat in m'n vel gebrand, gekrast.
En weer is er die woede.