Mijn fragmenten

vrijdag, april 04, 2008

Tussen verdriet en blijdschap



Tussen, en ín, verdriet en blijdschap woont God met zijn Geest.
Hij is de altijd Aanwezige.
Ook in het verdriet!
Ook in de blijdschap.

8 Comments:

  • @ Ettje,

    Ik vind het passender om dit hier te plaatsen en niet op de site van goedgelovig.

    Goed te horen dat je een veilig plekje hebt.

    Mijn vader zat in de commissie die samen met ds. van der Ziel die samensprekingen deed, al wist ik dat toen niet.


    En in 1967 zijn we naar Amstelveen verhuisd, waar mijn vader nog lid is.

    Ik heb dus niet meegemaakt hoe het in de jaren erna in de Tehuisgemeente is gegaan.

    Apart is dat mijn jongste broer sinds kort lid is van de Tehuisgemeente. Hij is nog net in de Zuiderkerk gedoopt voor de scheuring. Ik heb later pas iets begrepen van de spanningen die dat voor mijn ouders toen gaf. Ze wisten natuurlijk wel dat de boel op springen stond.

    Mijn broer was nog maar twee jaar oud toen we verhuisden naar Amstelveen.

    Ik heb zelf wel warme herinneringen aan die eerste paar jaar van de Tehuisgemeente, tot 1967 dus. Maar ik was nog maar een kind.

    Mijn broer heeft nu een thuisgevoel in de Tehuisgemeente. Hij heeft eerst elders gezocht in zijn woonplaats: hij woont op het Groninger platteland en had wel een voorkeur voor een kerk in de woonplaats, maar dat is niet gelukt en de Tehuisgemeente was voor hem en zijn gezin thuiskomen.

    Mijn vader heet Riek van Wageningen; hij leeft nog wel, maar zijn verstandelijke vermogens gaan achteruit, zodat hij niet meer volgt wat er allemaal gebeurt.

    Hier in Ede heeft de Vrijgemaakte Kerk een brief van verootmoediging gestuurd aan de NGK waarin ze ds. Roukema rehabiliteren. Hij was hier in 1969 geschorst.

    Ik herinner me nog wel dat mijn ouders blij waren dat de kerk in Amstelveen al was gescheurd toen we daar in 1967 heen verhuisden: hoefden ze al die ellende niet nog een keer mee te maken.

    Ik heb het altijd bijzonder gevonden dat mijn ouders ( en ook mijn schoonouders) niet bitter en wrokkig zijn geworden door wat er allemaal heeft gespeeld.

    Trijntje ( Tineke Plooij-van Wageningen)

    By Anonymous Anoniem, at 5:58 a.m.  

  • Hoi Tineke,
    Ja, je hebt gelijk, 't past niet zo op GG.

    Het was een nare en verdrietige tijd, die veel mensen niet in de kouwe kleren is gaan zitten. Als ik alleen al denk aan de veroordelende houding van mijn ouders naar mij toe. We waren voor eeuwig verloren...

    Ik woonde in die tijd bij één van de opstellers van de Open Brief in huis. Er zijn heel wat tranen gevloeid.
    Zelf maakten we het helaas wel twee keer mee. Eerst in de gemeente waar we uitkwamen en toen in onze nieuwe gemeente, waar we naartoe verhuisd waren vanwege nadat we getrouwd waren.
    Ach, meteen bij onze binnenkomst daar werden de kaarten al geschud, als ze hoorden dat ik bij dominee 'die en die' in huis woonde voor m'n trouwen.
    Mensen die het met hem eens waren werden vrienden, en voor de anderen had je meteen afgedaan.

    En Amstelveen was ook één van de eerste gemeenten die scheurde, door Schoep. Kende hem persoonlijk, en heb het heel erg jammer gevonden dat hij terugging naar de gewone gereformeerde kerk, voelde als 'in de steek gelaten worden'.

    Mijn draadje met Ede was de fam. van der Linde... :-)

    'k Heb overigens niets tegen de Ned. Geref. Kerken. Ben door persoonlijke omstandigheden geen lid meer, en heb het lange tijd erg jammer gevonden dat je, als je je onttrekt aan een plaatselijke kerk, je ook automatisch geen lid meer van de landelijke kerk bent. Maar heb daar nu wel vrede mee.

    Groetjes,
    Ettje

    By Blogger Ettje, at 7:41 p.m.  

  • Het is inderdaad een treurige tijd geweest.
    Mijn ouders en schoonouders hebben het op een andere manier twee keer meegemaakt, eerst in 1944 en dan dus het hele binnen en buiten verbandgebeuren.

    Ik heb die overstap van Schoep meegemaakt. Ik zat met mijn ouders en broertjes en zusjes in de kerk toen hij de kansel opkwam en vrijwel in één adem zei dat hij een beroep had gekregen en aangenomen.

    Ik was toen denk ik een jaar of 14; voor zover ik me herinner kwam het voor de gemeente als een donderslag bij heldere hemel en hebben ze zich inderdaad in de steek gelaten gevoeld.

    Hij heeft nog een keer in Ede gepreekt, en mijn schoonvader, ds. Plooy, is daar heen gegaan, ik denk als een liefdevol gebaar. Mijn schoonvader was heel mild. Hij had overigens bewust de Open Brief niet ondertekend, maar ja, daarmee is de scheuring in zijn gemeente, toen Heemstede, ook niet voorkomen.

    Fam. van der Linde heeft heel veel betekend voor de gemeente in Ede. Maar dat was voordat ik er woonde.

    Ik had niet de indruk dat je iets had tegen de NGK.

    Ik ben blij dat je verder kunt op de plek waar je nu bent.

    Terugkijken moeten we misschien ook niet te veel doen.

    Blij zijn met zo iets als die verootmoediging van de Vrijgemaakte Kerk hier in Ede. Al weet ik ook dat zo'n stap lang niet overal in de Vrijgemaakte Kerken mogelijk is.

    En verder leven met God en de mensen om ons heen, in navolging van Jezus. Zo goed en kwaad als dat soms gaat.

    By Anonymous Anoniem, at 9:12 a.m.  

  • Je hebt gelijk, terugkijken heeft niet zoveel zin. Tenzij je iets wilt leren uit de geschiedenis van toen.

    'k Had al een vermoeden dat dominee Plooy je schoonvader was. Heb ooit een boekje van hem gehad, ik meen over de brief van Jacobus.
    En hij heeft wel eens bij ons gepreekt natuurlijk.

    Schoep was natuurlijk niet de enige die teruggegaan is. Toen werd dat door velen betreurd als er weer een dominee ging... Die trend was al begonnen voor de scheuring overigens.

    En natuurlijk is het fijn als er van Vrijgemaakte zijde beleden wordt dat het fout gedaan is. Ook daar verandert er veel. Gelukkig.

    Groetjes,
    Ettje

    By Blogger Ettje, at 3:28 p.m.  

  • JA Ettje zo ervaar ik God ook!

    Zal de rest van jouw blog gaan bekijken :)

    Zonnige Groet van
    Marie-Bernadette

    By Anonymous Anoniem, at 4:22 p.m.  

  • Dank Marie-Bernadette voor je reactie. Staan we misschien toch wel dichter bij elkaar dan je zou denken. :-)

    By Blogger Ettje, at 5:10 p.m.  

  • Heel mooi en troostrijk!

    By Blogger ..., at 8:10 p.m.  

  • Beste 'draadjes'. Dank voor je reactie. Altijd fijn als het iemand troost.

    By Blogger Ettje, at 11:28 a.m.  

Een reactie posten



<< Home