Eenzaam

Eenzaam, maar toch is er Licht.
De laatste vakantiedag.
Een herfstbos - in het voorjaar - maar het Licht maakt het draaglijk, voelt veilig.

Leven!

En dan is er toch weer leven! Ondanks de nog donkere lucht.

Ongewenst

Een baarmoeder die zwart en donker is. Het kind is ongewenst.

Schreeuw

Een wanhopige schreeuw. Zelfs m'n haar doet zeer.

Het vuur van Pinksteren

Vuur. Licht! Voor de hele wereld. Feest van de Geest!

Gekromd

Gekromd doordat alles zo donker lijkt. De lucht, de zee, het strand...

Dan weer ingesloten

Door de woede.
God en het vogeltje zijn onbereikbaar.
Een gemis!

Maar ook...

Een teken van leven, nieuw leven. Een verademing om even te kunnen genieten, van de kleuren en de geuren. Die heel heftig m'n zintuigen raken.

Een explosie van woede

Maar ook heel wanhopig en verdrietig, om het opgesloten zijn, om het niet kunnen ontspannen en genieten.

Opgesloten, er niet bij kunnen

Voorjaarsvakantie in Den Helder. Ik zie de zee wel, ruik hem wel en voel hem wel, maar 't komt niet binnen. Ik zit opgesloten. En hoe graag ik ook wil, ik kan er niet uitkomen.