Soms kwam er zoveel kwaad op me af, dat het enige dat me dan nog restte was: het kind, dat zo kostbaar was en is, beschermen tegen het kwaad. Beschermen met een kapot gebeukt lijf. Beschermen tegen de boze in de gedaante van zwarte figuren. Dan zag ik het Licht mee lijden (paars geschilderd), het Licht dat me dan middels de regenboog liet zien: God is er, en Hij blijft. Dat heeft Hij beloofd: Ik zal er zijn!
posted by Ettje at
2/09/2006 03:50:00 p.m.
Op deze plaats gun ik 'anderen' een kijkje in de lange weg die ik ben gegaan. In de hoop dat de 'kijkers' er respectvol mee omgaan. Door het schilderij of de keramiek aan te klikken is het groter te zien. Wil je bij het begin beginnen, ga dan naar het archief, klik daar de bovenste datum aan, en lees van onderen naar boven. Een beetje ingewikkeld, maar zo werkt het nu eenmaal. En 't zijn er veel, heel veel, mijn fragmenten. Inmiddels, en dan heb ik alleen de schilderijen geteld, al 182.
Mijn naam is: Ettje Kole. Getrouwd, al 52 jaar, met Arnold, moeder van 5 kinderen en oma van 9 kleinkinderen.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home