Inleidende woorden bij de opening van de expositie, door Jan

Sinds juli 2000 heeft Ettje Kole verbeeld wat in haar is:
Haar moeiten, haar angsten, haar woede, haar belagers.
Maar ook: haar geloof, haar hoop, haar liefde.

De paneeltjes, die ze schilderde
getuigen van de weg die ze gegaan is,
en nog steeds gaat,
een weg, die verbinding zoekt
tussen verleden en toekomst
tussen hoop en vrees
tussen verlatenheid en verbondheid.
Een weg die de fragmenten van haar bestaan bij elkaar zoekt.

Nu is het tijd om die weg ook aan anderen te tonen
om gekend te worden
om te verbeelden wat niet verwoord kon worden
om aan het licht te brengen wat nog niet getoond kon worden
zodat al haar fragmenten er mogen zijn.

Jan Kiers