Vertrapt door de kerk, door mannen en door vrouwen, ouders, schoonouders. En ik vond bij hem: uitgestoken handen, handen die doorboord geweest zijn, die geleden hebben. God en een mens, die lijden vanwege het lijden van de vrouw en het kind. Rondom duisternis, maar nog wel zicht op het Licht, ondanks de dreigende en koude wolken.
posted by Ettje at
4/11/2006 05:49:00 p.m.
Op deze plaats gun ik 'anderen' een kijkje in de lange weg die ik ben gegaan. In de hoop dat de 'kijkers' er respectvol mee omgaan. Door het schilderij of de keramiek aan te klikken is het groter te zien. Wil je bij het begin beginnen, ga dan naar het archief, klik daar de bovenste datum aan, en lees van onderen naar boven. Een beetje ingewikkeld, maar zo werkt het nu eenmaal. En 't zijn er veel, heel veel, mijn fragmenten. Inmiddels, en dan heb ik alleen de schilderijen geteld, al 182.
Mijn naam is: Ettje Kole. Getrouwd, al 52 jaar, met Arnold, moeder van 5 kinderen en oma van 9 kleinkinderen.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home