We zijn op weg naar Den Helder, en op de autoradio hoor ik iemand zeggen: Ik ben Lotje, het gevolg van een gescheurd kapotje. Pang! Alleen wie zich ongewenst weet, weet hoe dat voelt: achtergelaten, weggegooid, niet van waarde voor de verwekkers. Gelukkig is er aan 't einde van de autorit: Jan, die voorkomt dat ik er in verdrink.
Op deze plaats gun ik 'anderen' een kijkje in de lange weg die ik ben gegaan.
In de hoop dat de 'kijkers' er respectvol mee omgaan.
Door het schilderij of de keramiek aan te klikken is het groter te zien.
Wil je bij het begin beginnen, ga dan naar het archief, klik daar de bovenste datum aan, en lees van onderen naar boven. Een beetje ingewikkeld, maar zo werkt het nu eenmaal.
En 't zijn er veel, heel veel, mijn fragmenten. Inmiddels, en dan heb ik alleen de schilderijen geteld, al 182.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home